Εδώ και ένα μήνα είχαμε την προετοιμασία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου...
Ήθελα να είμαι οργανωμένη, ήθελα να πάνε όλα καλά... Ο ρόλος μου θα ήταν καθοριστικός βλέπετε... θα ήμουν η διευθύντρια! A what??
Επέλεξα τα ποιήματα και τους ρόλους για κάθε τάξη και τους έδωσα στους συναδέλφους για να αρχίσουν να προετοιμάζονται...
Ένας μήνας μου φάνταζε πολύς! Τελικά το αντίθετο αποδείχτηκε!!
Η γιορτή κύλησε ομαλά... Προσπάθησα να αποφύγω όσα μισούσα στους σχολικούς εορτασμούς της Κύπρου...
- Η ομιλία μου ήταν όσο μικρή θα μπορούσε να ήταν! Απλή και κατανοητή χωρίς πολλά πολλά που κανείς να μην καταλαβαίνει και που να κάνεις τον κόσμο θέλει να κοιμηθει...
- Τόνισα το ελληνικό πνεύμα, τόνισα την ελληνική ψυχή και τη δύναμη της, δεν τη θεοποίησα όμως...
Γιορτάζουμε ένα ΟΧΙ που ποτέ δεν ειπώθηκε! Αυτό πάντα με παραξένευε... Γι'αυτό δεν έθειξα κάτι... Αλλά δεν του έδωσα τη βαρύτητα που του δίνεται στους εορτασμούς...
- Τα ποιήματα και τα σκετσάκια ήταν κατανοητά και με μία σειρά! Εν κανεί που ο κόσμος εν καταλάβει, να το κάνουμε πιο δύσκολο;;;
Θυμήθηκα τον εαυτό μου λίγα χρόνια πρινν όταν μια μαθήτρια ξέχασε τα λόγια της κ την έπιασε σπαστικό γέλιο! Δεν ήταν από την τάξη μου -ευτυχώς,χεχε- αλλά έδειξα κατανόηση... Ο συνάδελφος την αγριοκοιταξε αλλά εγώ της χαμογέλασα... Πήρε θάρρος... Έτσι ήθελα να μου κάνει κι εμένα η κα Ανδρη στη δευτέρα Δημοτικου!!
Περάσαμε... Αφού δεχτήκαμε συγχαρητήρια, θα πει πως πήγαμε καλά!! Αυτή τη φορά θα αρχίσω πρόβες για τη Χριστουγεννιάτικη απο τον Νιόβρη!
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
Μήπως ευσταθούν;;;
Όμορφη η αλλαγή...
Διαπιστώνω ότι υπάρχουν και άλλα αγαπησιάρικα μέρη εκτός από το Λονδίνο...
Μου αρέσει η Αγγλία... πολύ...
Το σχολείο ξεκίνησε πολύ θετικά. Μπήκα δυναμικά και με ενθουσιασμό και νοιώθω πως θα πάμε καλά... Θέλει όμως δουλειά, προετοιμασία και όλα τα συναφή... Γι'αυτό όμως είμαι εδώ! Και χαίρομαι που μου αρέσει η δουλειά μου!
Θα μιλήσω γι'αυτό όταν βρω χρόνο γιατί εκτός από το Δημοτικό έχω και τα A' Levels και δεν έχω βοήθεια ούτε υλικό με αποτέλεσμα να μου τρώνε πολύ παραπάνω χρόνο μέχρι να προμηθευτώ...
Θα γράψω όμως για ένα άλλο θέμα που με απασχολεί πολύ αυτές τις μέρες...
Μετά από πολλές σκέψεις και συζητήσεις, σκεφτήκαμε με τον Τεο να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή εδώ στην Αγγλία... Αυτός μένει Κύπρο, δεν έζησε ποτέ εξωτερικό, δεν έζησε ποτέ μόνος του, έχει μια πολύ καλή δουλειά σε Τράπεζα στην Κύπρο και γενικά θα ήταν πολύ ικανοποιημένος με τη ζωή του αν δεν ήμουν εγώ τρελή και αν δεν τον ξεμυάλιζα :-)
Αποφασίσαμε να δοκιμάσει να έρθει για δουλειά στην αντίστοιχη τράπεζα της Αγγλίας. Το θέμα πήρε τις σοβαρές του διαστάσεις, έστειλε επιστολές με την βοήθεια των ανωτέρων του οι οποίοι του δίνουν πολύ καλές συστάσεις και τώρα είμαστε στη τελευταία φάση που περιμένουμε αν υπάρχουν θέσεις στην Αγγλία....
Είπαμε θα το πάρουμε ψύχραιμα, εγώ δηλαδή γιατί αυτός πάντα είναι πιο ψύχραιμος από εμένα και αν η απάντηση είναι αρνητική, θα επιστρέψω εγώ Κύπρο του χρόνου γιατί πρέπει κάπου να δώσω ένα τέλος με τις εξάρσεις μου και τις αντι-Κυπρίτικες επιλογές μου!!!
Θέλω πολύ να έρθει... Θέλω πολύ να απομακρυνθούμε από την κουλτούρα της Κύπρου, από όλα αυτά που ακούω κάθημερινά, που διαβάζω στα μπλοκς και όχι μόνο αλλά και που βλέπω κάθε φορά που 'επισκέπτομαι' πλέον την Κύπρο... Θέλω να τον εντάξω στη ζωή της Αγγλίας, θέλω να ζήσουμε αυτό το διαφορετικό για όσο διαρκέσει......
Ο Τέο, αν και ρισκάρει γενικά στην καθημερινότητά του, όταν πρόκειται για σοβαρά και καθοριστικά πράγματα όπως αυτό είναι πολύ συγκρατημένος σε αντίθεση με μένα! Το μόνο που με αγχώνει είναι κάθε φορά που μιλά με κάποιο φίλο του ή γνωστό του ο οποίος έχει επιφυλάξεις... Αν οι επιφυλάξεις έχουν βάση αγχώνεται και το ξανασκέφτεται και εγώ νευριάζω και τσακωνούμαστε!
Όπως χθες που βρέθηκε με ένα φίλο του που μένει Αγγλία και δουλεύει ο οποίος του είπε οτι ο φόρος ΣΕ ΤΡΩΕΙ και ότι αν έρθει ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να φυλάξει λεφτά γιατί θα πηγαίνουν τα μισά στο ενοίκιο και τα μισά στο φόρο..... :-////
Δεν ξέρω αν και κατά πόσον ευσταθεί... Στενοχωριέμαι όμως που αγχώνεται... και θέλω να ερθει.... Δε ξέρω τι να του πω... μήπως να έχουν βάση τα λόγια αυτού; Μήπως να έρθει και να ζητά και δανεικά που λέει ο λόγος; Μήπως ξέρετε;
Διαπιστώνω ότι υπάρχουν και άλλα αγαπησιάρικα μέρη εκτός από το Λονδίνο...
Μου αρέσει η Αγγλία... πολύ...
Το σχολείο ξεκίνησε πολύ θετικά. Μπήκα δυναμικά και με ενθουσιασμό και νοιώθω πως θα πάμε καλά... Θέλει όμως δουλειά, προετοιμασία και όλα τα συναφή... Γι'αυτό όμως είμαι εδώ! Και χαίρομαι που μου αρέσει η δουλειά μου!
Θα μιλήσω γι'αυτό όταν βρω χρόνο γιατί εκτός από το Δημοτικό έχω και τα A' Levels και δεν έχω βοήθεια ούτε υλικό με αποτέλεσμα να μου τρώνε πολύ παραπάνω χρόνο μέχρι να προμηθευτώ...
Θα γράψω όμως για ένα άλλο θέμα που με απασχολεί πολύ αυτές τις μέρες...
Μετά από πολλές σκέψεις και συζητήσεις, σκεφτήκαμε με τον Τεο να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή εδώ στην Αγγλία... Αυτός μένει Κύπρο, δεν έζησε ποτέ εξωτερικό, δεν έζησε ποτέ μόνος του, έχει μια πολύ καλή δουλειά σε Τράπεζα στην Κύπρο και γενικά θα ήταν πολύ ικανοποιημένος με τη ζωή του αν δεν ήμουν εγώ τρελή και αν δεν τον ξεμυάλιζα :-)
Αποφασίσαμε να δοκιμάσει να έρθει για δουλειά στην αντίστοιχη τράπεζα της Αγγλίας. Το θέμα πήρε τις σοβαρές του διαστάσεις, έστειλε επιστολές με την βοήθεια των ανωτέρων του οι οποίοι του δίνουν πολύ καλές συστάσεις και τώρα είμαστε στη τελευταία φάση που περιμένουμε αν υπάρχουν θέσεις στην Αγγλία....
Είπαμε θα το πάρουμε ψύχραιμα, εγώ δηλαδή γιατί αυτός πάντα είναι πιο ψύχραιμος από εμένα και αν η απάντηση είναι αρνητική, θα επιστρέψω εγώ Κύπρο του χρόνου γιατί πρέπει κάπου να δώσω ένα τέλος με τις εξάρσεις μου και τις αντι-Κυπρίτικες επιλογές μου!!!
Θέλω πολύ να έρθει... Θέλω πολύ να απομακρυνθούμε από την κουλτούρα της Κύπρου, από όλα αυτά που ακούω κάθημερινά, που διαβάζω στα μπλοκς και όχι μόνο αλλά και που βλέπω κάθε φορά που 'επισκέπτομαι' πλέον την Κύπρο... Θέλω να τον εντάξω στη ζωή της Αγγλίας, θέλω να ζήσουμε αυτό το διαφορετικό για όσο διαρκέσει......
Ο Τέο, αν και ρισκάρει γενικά στην καθημερινότητά του, όταν πρόκειται για σοβαρά και καθοριστικά πράγματα όπως αυτό είναι πολύ συγκρατημένος σε αντίθεση με μένα! Το μόνο που με αγχώνει είναι κάθε φορά που μιλά με κάποιο φίλο του ή γνωστό του ο οποίος έχει επιφυλάξεις... Αν οι επιφυλάξεις έχουν βάση αγχώνεται και το ξανασκέφτεται και εγώ νευριάζω και τσακωνούμαστε!
Όπως χθες που βρέθηκε με ένα φίλο του που μένει Αγγλία και δουλεύει ο οποίος του είπε οτι ο φόρος ΣΕ ΤΡΩΕΙ και ότι αν έρθει ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να φυλάξει λεφτά γιατί θα πηγαίνουν τα μισά στο ενοίκιο και τα μισά στο φόρο..... :-////
Δεν ξέρω αν και κατά πόσον ευσταθεί... Στενοχωριέμαι όμως που αγχώνεται... και θέλω να ερθει.... Δε ξέρω τι να του πω... μήπως να έχουν βάση τα λόγια αυτού; Μήπως να έρθει και να ζητά και δανεικά που λέει ο λόγος; Μήπως ξέρετε;
Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009
Ο Μανεντβαν Ελληνάρας!
Πώς επιβεβαιώνεις ότι Έλληνας και καμάκι πάνε μαζί και ότι ο χαρακτηρισμός δεν τους αποδόθηκε τυχαία.
Περιμένεις μετά από δύο βδομάδες υπομονή τον Μανεντβαν για να κάνεις επιτέλους αυτή την μεταφορική...
Βλέπεις τα πράγματα ναν στιβασμένα και αγχώνεσαι μόνο που τα θωρείς.. Θέλεις να φύουν! Εν εχεις χώρο να κινηθείς μες το δωματιούι των εστιών...
Πιάνει με τηλέφωνο η ώρα 6:17 :
-Anti-i ο Μανεντβαν είμαι! Γειιιαααα σου!!
- Γεια σας κυριε Μανεντβαν! περίμενα όλη μέρα τηλέφωνό σας! Αγχώθηκα! Δε θα αντεχα αλλη μέρα να βλέπω αυτές τις στίβες! Έρχεστε;
- Σε δέκα μίλια είμαι κοντά σου, ετοιμάσου και οχι μόνο θα τις ξεφορτωθείς αλλά θα ξαλαφρώσεις μια και καλή! (1!) Α! Και πρόσεξε καημενούλα μου! Αν με ξαναπείς κύριο δεν έρχομαι κανόνισε! (2!!)
- Ευχαριστώ πολύ! Έχω δηλαδή ένα εικοσάλεπτο να τα κατεβάσω;
- Μην κατεβάσεις τίποτα! Θα έρθω εγώ στο δωμάτιο σου και θα τα κανονισουμε καλέ ... (3!!!) (ποιος μίλησε για δωμάτιο;;;)
Αρχίζω λοιπόν να κατεβάζω πράγματα... Μέσα σε ένα τέταρτο ήμουν κάτω και τον περίμενα... Ηρθε μετά από κανενα μισάωρο... Δεν με ένοιαξε, φτάνει που θα έφευγαν!
Κατεβαίνει... Στέκεται με το αντρίσιο βλέμμα του, κοιτάζει μια τα πράγματα,μια εμένα... Χαμογελά και δε μιλα... OMGGGG σκέφτομαι! Θα νευριάσει;
-Είναι πολλά; Γεια σας κιόλας, είμαι η Anti-i
- Δε με περιμενες να τα κατεβάσουμε μαζί ε; Αλλά κατάλαβα.. Ηθελες να έχουμε όλο το χώρο; (4!!!!)
Χαμογέλασα, τι να κανα;;; Αυτός απτόητος:
- Όχι, δεν είναι πολλά.. Κάπου θα βρω να τα τρυπώσω... Είμαι καλός στις τρύπες (5!!!!!)
Από που είσαι είπαμε;
-Από Κύπρο...
-Εγώ είμαι κριτικός το ξέρεις;
-(Όχι και δεν με νοιαζει)Αλήθεια; Ωραία η Κρήτη! Σας λείπει καθόλου;
-Πήγα τον Μάρτιο και αν θες ξαναπάω τώρα (6!!!!!!)
...........
Κοιτάζει την απλώστρα και λέει:
-Αααα είσαι για τα σίδερα εσύ δηλαδή! (7!!!!!!!)
Κοιτάζει το ποδήλατο και λέει:
- Παίρνεις και το όχημα μαζί ε; Έτσι είναι κι εγώ όπου πάω το όχημα μου είναι μαζί μου! Ειναι και μεγάλο το άτιμο αλλά τι να κανουμε;; (8!!!!!!!!)
-Ώστε κάνεις ποδήλατο ε; κι εμένα μου αρεσει το ποδήλατο... Οι ποδηλάτριες! (το γελούι το γνωστό του πλέον) Μου αρέσει γιατί γυμνάζει κάτι συγκεκριμένο. και αυτό το συγκεκριμένο μ'αρέσει να βλέπω και όχι μόνο! (9!!!!!!!!!)
- Πάντως τόσα χρόνια που δουλεύω εδώ είναι η πρώτη φορά που μεταφέρω ποδήλατο... Και τα απότελέσματα φαίνονται! Λες να σε μεταφέρω κι εσένα; (10x!)
Αφού μαθαίνει ότι είμαι δασκάλα:
-Ενδιαφέρομαι για μαθήματα...αλλά από ελληνικά αγγλικά, τόσα χρόνια είμαι εδώ και δεν έμαθα... Θες να με μάθεις; Κάνω όμως μονο private και προτιμώ σε υπνοδωμάτια, με εμπνέουν περισσότερο!(11x!)
Έτοιμος να φύγει, ανοίγει το παράθυρο: Χρησιμοποιείς και βέργα στα μαθηματά σου;(12x!)
Anti-i: Είμαι προοδευτική δασκαλα, έχω άλλες μεθόδους πιο εκσυχρονισμένες!
(Ε,κάποτε έπρεπε να απαντήσω εννε;;)
Αυτά είναι μόνο όσα θυμάμαι...
Αυτά μέσα σε 20λεπτά!
Όταν το χεις το χεις!
Περιμένεις μετά από δύο βδομάδες υπομονή τον Μανεντβαν για να κάνεις επιτέλους αυτή την μεταφορική...
Βλέπεις τα πράγματα ναν στιβασμένα και αγχώνεσαι μόνο που τα θωρείς.. Θέλεις να φύουν! Εν εχεις χώρο να κινηθείς μες το δωματιούι των εστιών...
Πιάνει με τηλέφωνο η ώρα 6:17 :
-Anti-i ο Μανεντβαν είμαι! Γειιιαααα σου!!
- Γεια σας κυριε Μανεντβαν! περίμενα όλη μέρα τηλέφωνό σας! Αγχώθηκα! Δε θα αντεχα αλλη μέρα να βλέπω αυτές τις στίβες! Έρχεστε;
- Σε δέκα μίλια είμαι κοντά σου, ετοιμάσου και οχι μόνο θα τις ξεφορτωθείς αλλά θα ξαλαφρώσεις μια και καλή! (1!) Α! Και πρόσεξε καημενούλα μου! Αν με ξαναπείς κύριο δεν έρχομαι κανόνισε! (2!!)
- Ευχαριστώ πολύ! Έχω δηλαδή ένα εικοσάλεπτο να τα κατεβάσω;
- Μην κατεβάσεις τίποτα! Θα έρθω εγώ στο δωμάτιο σου και θα τα κανονισουμε καλέ ... (3!!!) (ποιος μίλησε για δωμάτιο;;;)
Αρχίζω λοιπόν να κατεβάζω πράγματα... Μέσα σε ένα τέταρτο ήμουν κάτω και τον περίμενα... Ηρθε μετά από κανενα μισάωρο... Δεν με ένοιαξε, φτάνει που θα έφευγαν!
Κατεβαίνει... Στέκεται με το αντρίσιο βλέμμα του, κοιτάζει μια τα πράγματα,μια εμένα... Χαμογελά και δε μιλα... OMGGGG σκέφτομαι! Θα νευριάσει;
-Είναι πολλά; Γεια σας κιόλας, είμαι η Anti-i
- Δε με περιμενες να τα κατεβάσουμε μαζί ε; Αλλά κατάλαβα.. Ηθελες να έχουμε όλο το χώρο; (4!!!!)
Χαμογέλασα, τι να κανα;;; Αυτός απτόητος:
- Όχι, δεν είναι πολλά.. Κάπου θα βρω να τα τρυπώσω... Είμαι καλός στις τρύπες (5!!!!!)
Από που είσαι είπαμε;
-Από Κύπρο...
-Εγώ είμαι κριτικός το ξέρεις;
-(Όχι και δεν με νοιαζει)Αλήθεια; Ωραία η Κρήτη! Σας λείπει καθόλου;
-Πήγα τον Μάρτιο και αν θες ξαναπάω τώρα (6!!!!!!)
...........
Κοιτάζει την απλώστρα και λέει:
-Αααα είσαι για τα σίδερα εσύ δηλαδή! (7!!!!!!!)
Κοιτάζει το ποδήλατο και λέει:
- Παίρνεις και το όχημα μαζί ε; Έτσι είναι κι εγώ όπου πάω το όχημα μου είναι μαζί μου! Ειναι και μεγάλο το άτιμο αλλά τι να κανουμε;; (8!!!!!!!!)
-Ώστε κάνεις ποδήλατο ε; κι εμένα μου αρεσει το ποδήλατο... Οι ποδηλάτριες! (το γελούι το γνωστό του πλέον) Μου αρέσει γιατί γυμνάζει κάτι συγκεκριμένο. και αυτό το συγκεκριμένο μ'αρέσει να βλέπω και όχι μόνο! (9!!!!!!!!!)
- Πάντως τόσα χρόνια που δουλεύω εδώ είναι η πρώτη φορά που μεταφέρω ποδήλατο... Και τα απότελέσματα φαίνονται! Λες να σε μεταφέρω κι εσένα; (10x!)
Αφού μαθαίνει ότι είμαι δασκάλα:
-Ενδιαφέρομαι για μαθήματα...αλλά από ελληνικά αγγλικά, τόσα χρόνια είμαι εδώ και δεν έμαθα... Θες να με μάθεις; Κάνω όμως μονο private και προτιμώ σε υπνοδωμάτια, με εμπνέουν περισσότερο!(11x!)
Έτοιμος να φύγει, ανοίγει το παράθυρο: Χρησιμοποιείς και βέργα στα μαθηματά σου;(12x!)
Anti-i: Είμαι προοδευτική δασκαλα, έχω άλλες μεθόδους πιο εκσυχρονισμένες!
(Ε,κάποτε έπρεπε να απαντήσω εννε;;)
Αυτά είναι μόνο όσα θυμάμαι...
Αυτά μέσα σε 20λεπτά!
Όταν το χεις το χεις!
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
Αλλαγή σχεδίων!!
"Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο".. Τώρα ήρθε η ώρα να το πιστέψω εγώ...!!
Είναι αλήθεια!! Εκεί που διάβαζα συμβουλές για το τι θα αποφασίσω..
Εκεί που ήμουν πραγματικά σε ένα μεγάλο δίλημμα... Δε ξέρω, κάποιος με λυπήθηκε και λέει: Ας της δώσουμε μια λύση πριν αρχίσει να τρελαίνεται! Και? Χτυπά το τηλέφωνο! Γνωστός ο αριθμός, από τα κεντρικά γραφεία της δουλειάς που είχα φέτος (οπου δούλευα ωρομίσθια)
Η γραμματέας: Έλα Anti-i. Καλημέρα.
Εγώ: Καλημέρα Χ.! Πώς είσαι;
Γ:Λοιπόν, θα σου δώσω τον κο Προεδρο για να σου μιλήσει για να μη χάνουμε καιρο εντάξει; Γεια σου από μένα.
Μέχρι να μου δωσει τον κύριο Πρόεδρο εγώ να ακούω αυτή την 'χαλαρωτικη' κατα τα άλλα μουσική αλλά τα νεύρα μου να τεντώνουν, το άγχος μου να εξωτερικεύεται, να κοκκινίζω, να αρχίζω να δρώνω και έξω να βρέεεεχει ως συνήθως! Ήμουν σίγουρη! Θα μου έλεγε ότι έκανα τίποτε λάθος... Ότι άργησα μια μέρα να πάω για πληρωμη; Ε,τι τον ένοιαζε αυτόν; Ότι έβγαλα πολλές φωτοτυπίες αυτό το χρόνο και θα μου κόψουν το τελευταίο μισθό; Ε!! Αφού δεν είχα άλλο υλικό! Τι να κανα! Είμαι προοδευτική δασκάλα! Δεν ακολουθώ τα βιβλία του δεν ξέρω κι εγώ ποιου αιώνα!
Κος Πρόεδρος: Καλημέρα Anti-i.
OMG! Μου είπε καλημέρα! Είναι για να με προετοιμάσει, να μην αρχίσω τα κλάματα και έχει και δουλειές!
Εγώ: Καλημέρα σας, πώς είστε;
Κ.Π.: Καλά καλά ευχαριστώ (μα γιατί κανένας εν με ρωτά εγώ πως είμαι; οοο!!) Λοιπόν, έμαθες τα νέα; Στα είπε η Χ.?
Εγώ: (Πώς να μου τα πει αφού μου έδωσε εσένα για να μην καθυστερούμε!!! αντε και καθυστερούμεεε!!!) Όχι, έγινε κάτι;
Κ.Π. Λοιπον ναι, αφού δεν στα είπε θα στα πω εγώ. (σοβαρά, σπάζουν ή ένι σπάζουν!!!)
Εγώ: Ναι(ιιιιιι)
Κ.Π. Ήρθε ο διορισμός σου, απόκτάς μόνιμη θέση με όλα τα πλεονεκτήματα τα οποία φαντάζομαι ξέρεις στην Αγγλία.
Εγώ: .......
Κ.Π.: Απλά επειδή είναι η πρώτη σου χρονιά διορίστηκες όχι στο Λονδίνο αλλά σε μια επαρχία, όχι πολύ μακρυά, στο Mansfield.
Εγώ: ....
Κ.Π.: ....
Εγώ:....
Κ.Π.(Κάποιος έπρεπε να μιλήσει!) Γνωρίζεις που είναι;
Εγώ: Εμ...ναι ναι! (καλώ εν ηξερω! ευτυχώς είχα το κομπουτερ μπροστά μου, ας είναι καλά τα μπλοκς που με απασχολούσαν και έκανα ένα φαστ εντ δε φουριους γκουκολ σερτζ!)
Κ.Π. Μαλιστα! Λοιπόν! Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα συνεργαστούμε μαζί σου, θα σου δώσω τη Χ. να σου πει λίγο τα διαδικαστικά, συγχαρητήρια! καλό υπόλοιπο της ημέρας να έχεις!!
Εγώ: Ναι ναι! Ευχαριστώ πολύ! (τουλάχιστον μου βγήκε το ευχαριστώ!! Αν δεν μου βγαινε ούτε αυτό θα μου έλεγε την ίδια ώρα ότι έκανε λάθος και ότι συνεχίζω ως ωρομίσθια!)
Αυτά πολυαγαπημένοι μου.... Όπως βλεπετε... Κάποιος άλλος λογάριαζε χωρίς εμένα όταν ήμουν πραγματικά αγχωμένη για το τι θα κάνω και που θα βρίσκομαι του χρόνου...
Έτσι λοιπόν...
Αλλαγή σχεδίων, αλλαγή προγράμματος, νέα ζωή!
Είμαι έτοιμη να την καλωσορίσω!
Είναι αλήθεια!! Εκεί που διάβαζα συμβουλές για το τι θα αποφασίσω..
Εκεί που ήμουν πραγματικά σε ένα μεγάλο δίλημμα... Δε ξέρω, κάποιος με λυπήθηκε και λέει: Ας της δώσουμε μια λύση πριν αρχίσει να τρελαίνεται! Και? Χτυπά το τηλέφωνο! Γνωστός ο αριθμός, από τα κεντρικά γραφεία της δουλειάς που είχα φέτος (οπου δούλευα ωρομίσθια)
Η γραμματέας: Έλα Anti-i. Καλημέρα.
Εγώ: Καλημέρα Χ.! Πώς είσαι;
Γ:Λοιπόν, θα σου δώσω τον κο Προεδρο για να σου μιλήσει για να μη χάνουμε καιρο εντάξει; Γεια σου από μένα.
Μέχρι να μου δωσει τον κύριο Πρόεδρο εγώ να ακούω αυτή την 'χαλαρωτικη' κατα τα άλλα μουσική αλλά τα νεύρα μου να τεντώνουν, το άγχος μου να εξωτερικεύεται, να κοκκινίζω, να αρχίζω να δρώνω και έξω να βρέεεεχει ως συνήθως! Ήμουν σίγουρη! Θα μου έλεγε ότι έκανα τίποτε λάθος... Ότι άργησα μια μέρα να πάω για πληρωμη; Ε,τι τον ένοιαζε αυτόν; Ότι έβγαλα πολλές φωτοτυπίες αυτό το χρόνο και θα μου κόψουν το τελευταίο μισθό; Ε!! Αφού δεν είχα άλλο υλικό! Τι να κανα! Είμαι προοδευτική δασκάλα! Δεν ακολουθώ τα βιβλία του δεν ξέρω κι εγώ ποιου αιώνα!
Κος Πρόεδρος: Καλημέρα Anti-i.
OMG! Μου είπε καλημέρα! Είναι για να με προετοιμάσει, να μην αρχίσω τα κλάματα και έχει και δουλειές!
Εγώ: Καλημέρα σας, πώς είστε;
Κ.Π.: Καλά καλά ευχαριστώ (μα γιατί κανένας εν με ρωτά εγώ πως είμαι; οοο!!) Λοιπόν, έμαθες τα νέα; Στα είπε η Χ.?
Εγώ: (Πώς να μου τα πει αφού μου έδωσε εσένα για να μην καθυστερούμε!!! αντε και καθυστερούμεεε!!!) Όχι, έγινε κάτι;
Κ.Π. Λοιπον ναι, αφού δεν στα είπε θα στα πω εγώ. (σοβαρά, σπάζουν ή ένι σπάζουν!!!)
Εγώ: Ναι(ιιιιιι)
Κ.Π. Ήρθε ο διορισμός σου, απόκτάς μόνιμη θέση με όλα τα πλεονεκτήματα τα οποία φαντάζομαι ξέρεις στην Αγγλία.
Εγώ: .......
Κ.Π.: Απλά επειδή είναι η πρώτη σου χρονιά διορίστηκες όχι στο Λονδίνο αλλά σε μια επαρχία, όχι πολύ μακρυά, στο Mansfield.
Εγώ: ....
Κ.Π.: ....
Εγώ:....
Κ.Π.(Κάποιος έπρεπε να μιλήσει!) Γνωρίζεις που είναι;
Εγώ: Εμ...ναι ναι! (καλώ εν ηξερω! ευτυχώς είχα το κομπουτερ μπροστά μου, ας είναι καλά τα μπλοκς που με απασχολούσαν και έκανα ένα φαστ εντ δε φουριους γκουκολ σερτζ!)
Κ.Π. Μαλιστα! Λοιπόν! Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα συνεργαστούμε μαζί σου, θα σου δώσω τη Χ. να σου πει λίγο τα διαδικαστικά, συγχαρητήρια! καλό υπόλοιπο της ημέρας να έχεις!!
Εγώ: Ναι ναι! Ευχαριστώ πολύ! (τουλάχιστον μου βγήκε το ευχαριστώ!! Αν δεν μου βγαινε ούτε αυτό θα μου έλεγε την ίδια ώρα ότι έκανε λάθος και ότι συνεχίζω ως ωρομίσθια!)
Αυτά πολυαγαπημένοι μου.... Όπως βλεπετε... Κάποιος άλλος λογάριαζε χωρίς εμένα όταν ήμουν πραγματικά αγχωμένη για το τι θα κάνω και που θα βρίσκομαι του χρόνου...
Έτσι λοιπόν...
Αλλαγή σχεδίων, αλλαγή προγράμματος, νέα ζωή!
Είμαι έτοιμη να την καλωσορίσω!
Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009
Που θα βαρέσει η ζυγαριά;;;
Καθισμένη στο κρεβατι (γιατί και να θέλω, δεν έχω και άλλο χώρο σε αυτό το δωμάτιο!) προσπαθώ να απολαύσω τον καφέ μου (ο οποίος είναι σκετος μαύρος - το γάλα απο το Sainsbury's πάλι έλειξε πριν την αναγραφώμενη ημερομηνία :-/) και σιγά σιγά να αρχίσω να διαβάζω... για τη νέα εργασία της οποίας το draft πρέπει να παραδοθεί σε τρείς βδομάδες...
Και σκέφτομαι... είχα συνάντηση με την καθηγήτρια τις προάλλες... συζητήσαμε για τη διπλωματική που γράφω στο παρόν στάδιο και είπαμε λίγο και για τις πιθανότητες ενός PhD... Φάνηκε αρκετά θετική...
Θέλω να συνεχίσω τις σπουδές σε αυτό το επίπεδο... Ο χώρος της ειδικής εκπαίδευσης ήταν κάτι που πάντα με ενδιέφερε και το γεγονός ότι έχω αδερφή με ιδιαιτερότητες με κάνει να θέλω να πάρω όσα μπορώ από εκπαιδευτικής άποψης για να δώσω στη συνέχεια ό,τι μπορώ...
Προβληματίζομαι όμως.... Η γλώσσα είναι ένα θέμα...! Όση βελτίωση και να έχω κάνει αυτό το χρονο, τα αγγλικά δεν παύουν να είναι η δεύτερη γλώσσα... Εκτός αυτού...η ζωη στο Λονδίνο όοοοσο όμορφη και να είναι..είναι ακριβή... και δε ξέρω πως θα τα βγάλω πέρα ακόμη ένα χρόνο με την κρίση... δουλειά έχω αλλά τα έξοδα δεν βγαίνουν...
Και σκέφτομαι.... και σκεφτομαι.... Κύπρο δεν υπάρχει περίπτωση γιατί δε προσφέρεται καν διδακτορικό... έτσι... ξύπνησα τις προάλλες από όνειρο... και επειδή ξέρω να ρισκάρω για να πραγματοποιώ τα όνειρα μου... νομίζω το αποφάσισα.... θα πάω Αθήνα...
Να δουλέψω (ξέρω ότι εκεί οι μισθοί είναι καλοί και ότι μου προσφέρεται δουλειά με καλές απολαβές σε ένα ιδιωτικό σχολείο),
Να προχωρήσω με PhD που τόσο πολύ θέλω...
και... να μην επιστρεψω Κύπρο (που όσο και να θέλω να το κρύψω είναι κάτι που με τρομάζει μόνο στην ιδέα....... προς το παρόν)
Προσπαθώ αυτές τις μέρες να ζυγιάσω τα πράγματα ανάμεσα στις δύο πόλεις... Δε ξέρω ακόμη ποια ζυγίζει πιο πολύ!
Εύχομαι να το μάθω σύντομα!!
Θέλω να προσθέσω συμβουλές πάνω στη ζυγαριά... γιαυτό και γράφω αυτό το post... Ξέρω ότι οι συμβουλές θα είναι αξιολογες!!
Και σκέφτομαι... είχα συνάντηση με την καθηγήτρια τις προάλλες... συζητήσαμε για τη διπλωματική που γράφω στο παρόν στάδιο και είπαμε λίγο και για τις πιθανότητες ενός PhD... Φάνηκε αρκετά θετική...
Θέλω να συνεχίσω τις σπουδές σε αυτό το επίπεδο... Ο χώρος της ειδικής εκπαίδευσης ήταν κάτι που πάντα με ενδιέφερε και το γεγονός ότι έχω αδερφή με ιδιαιτερότητες με κάνει να θέλω να πάρω όσα μπορώ από εκπαιδευτικής άποψης για να δώσω στη συνέχεια ό,τι μπορώ...
Προβληματίζομαι όμως.... Η γλώσσα είναι ένα θέμα...! Όση βελτίωση και να έχω κάνει αυτό το χρονο, τα αγγλικά δεν παύουν να είναι η δεύτερη γλώσσα... Εκτός αυτού...η ζωη στο Λονδίνο όοοοσο όμορφη και να είναι..είναι ακριβή... και δε ξέρω πως θα τα βγάλω πέρα ακόμη ένα χρόνο με την κρίση... δουλειά έχω αλλά τα έξοδα δεν βγαίνουν...
Και σκέφτομαι.... και σκεφτομαι.... Κύπρο δεν υπάρχει περίπτωση γιατί δε προσφέρεται καν διδακτορικό... έτσι... ξύπνησα τις προάλλες από όνειρο... και επειδή ξέρω να ρισκάρω για να πραγματοποιώ τα όνειρα μου... νομίζω το αποφάσισα.... θα πάω Αθήνα...
Να δουλέψω (ξέρω ότι εκεί οι μισθοί είναι καλοί και ότι μου προσφέρεται δουλειά με καλές απολαβές σε ένα ιδιωτικό σχολείο),
Να προχωρήσω με PhD που τόσο πολύ θέλω...
και... να μην επιστρεψω Κύπρο (που όσο και να θέλω να το κρύψω είναι κάτι που με τρομάζει μόνο στην ιδέα....... προς το παρόν)
Προσπαθώ αυτές τις μέρες να ζυγιάσω τα πράγματα ανάμεσα στις δύο πόλεις... Δε ξέρω ακόμη ποια ζυγίζει πιο πολύ!
Εύχομαι να το μάθω σύντομα!!
Θέλω να προσθέσω συμβουλές πάνω στη ζυγαριά... γιαυτό και γράφω αυτό το post... Ξέρω ότι οι συμβουλές θα είναι αξιολογες!!
Κυριακή 17 Μαΐου 2009
Είναι αρνητικό ή θετικό ;;;
Από τοτε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όλοι με χαρακτήριζαν ευαισθητη... Μμμ.. μέχρι που το πίστεψα και δε ξέρω... προσπάθησα να προσαρμοστώ στο επίθετο αυτό... στο τέλος πιστεύω οτι το πέτυχα...
Δε μπορώ τους αποχωρισμούς... Όποιασδήποτε μορφής! Δε ξέρω αν το να είναι κανείς ευαίσθητος είναι πλεονέκτημα ή όχι...
Φεύγει μια συνάδελφος απ'τη δουλειά, αποφάσισε να επαναπατριστει, πάει στην Αθήνα και αφήνει το Λονδίνο, το σχολείο, εμάς....
9 μήνες τώρα δεν έχουμε συνδεθεί παααρα πολυ... τον τελευταίο καιρό όμως λόγω διάφορων συγκυριών έχουμε έρθει πιο κοντά... κάναμε κάποιεσ εξορμήσεις σε όμορφες πόλεις της Αγγλίας όπως το Brighton το Bristol και το Cardiff, αλλά και μονοήμερα εντός Λονδίνου...
Απολάυσαμε όμορφα τοπία και είχαμε την ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά...
Όντας ευαίσθητη λοιπον... δέθηκα μαζί της...και με τις δύο κοπέλες (είμαστε 3)... και τώρα φεύγει... Εκεί που γίνεται κάτι καθημερινό...εκεί που νοιώθεις ότι μπορεις να απολαμβάνεις κάτι, εκεί που νοιώθεις ότι η ρουτίνα σου αρχίζει να γίνεται πιο ενδιαφέρουσα, ξαφνικά αλλάζει!
Και καλείσαι να επιστρέψεις κάπου που ούτε εσύ δε θυμάσαι καλά... Δε ξέρω αν θεωρείται κατι εγωιστικό ή απλή ευαισθησία...
Συμπέρανα όμως ότι παρόλο που δε δένομαι με τους ανθρώπους γενικά στη ζωή μου... όταν γίνεται αυτό...ίσως το δέσιμο να είναι πάνω από το κανονικό...
Προβληματίζομαι... Ευαισθησία λέγεται αυτό που με χαρακτηρίζει; Και αν ναι, είναι η ευαισθησία πλεονέκτημα του ανθρώπου;
Τρίτη 14 Απριλίου 2009
Νύχτωσε απότομα
Πλησιάζει 8 και έξω έχει ακόμη φως...
Στη ψυχή μου όμως έχει νυχτώσει από ώρα... Νύχτωσε απότομα... το συνηθίζει τώρα τελευταία και δε μου αρέσει... Δε μπορώ όμως να το αλλάξω...
''Άμαν έχουμε την υγεία μας όλα τα άλλα είναι περαστικά''
Τι περίεργη φράση ! Ποτέ δεν την κατάλαβα, κυρίως όταν είμαι στα σκοτάδια όπως τώρα.
Πώς μπορεί κανεις να σφυρίξει χαρούμενα όταν ξέρει ότι άτομα με καθοριστικό ρόλο στη ζωή του δεν είναι καλά;
Πώς μπορεί κανεις να σφυρίξει χαρούμενα όταν βρίσκεται τόσα χιλιόμετρα μακρυά και στην ουσία ΔΕΝ μπορεί να κάνει τίποτα παρά μόνο να ακούει;
Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα...
Και τελικά το να ασθενεί η ψυχή ίσως είναι πιο δύσκολο να δεχτείς ότι είναι περαστικά...
Όσα χρόνια κι αν περάσουν...
Όσο κι αν προσποιηθείς στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου ...
Στη ψυχή μου όμως έχει νυχτώσει από ώρα... Νύχτωσε απότομα... το συνηθίζει τώρα τελευταία και δε μου αρέσει... Δε μπορώ όμως να το αλλάξω...
''Άμαν έχουμε την υγεία μας όλα τα άλλα είναι περαστικά''
Τι περίεργη φράση ! Ποτέ δεν την κατάλαβα, κυρίως όταν είμαι στα σκοτάδια όπως τώρα.
Πώς μπορεί κανεις να σφυρίξει χαρούμενα όταν ξέρει ότι άτομα με καθοριστικό ρόλο στη ζωή του δεν είναι καλά;
Πώς μπορεί κανεις να σφυρίξει χαρούμενα όταν βρίσκεται τόσα χιλιόμετρα μακρυά και στην ουσία ΔΕΝ μπορεί να κάνει τίποτα παρά μόνο να ακούει;
Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα...
Και τελικά το να ασθενεί η ψυχή ίσως είναι πιο δύσκολο να δεχτείς ότι είναι περαστικά...
Όσα χρόνια κι αν περάσουν...
Όσο κι αν προσποιηθείς στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου ...
Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
Από σήμερα...θα μιλώ!
Ναι, σε σένα μιλώ! Τι σημαίνει νοιωθεις οικειότητα μαζί μου; Αυτό σε κάνει να παίρνεις πρωτοβουλίες απο μόνος σου χωρίς να με ρωτήσεις; Αρκετά επέτρεψα! Δεν είσαι ο φίλος μου, δεν είσαι καν φίλος μου! Σαμπώς και του χρόνου θα σε ξέρω!!
Και το συγγνώμη τί είναι στην τελική;; ;; Και πως μου το πες εφτά φορές;;; 107 και 1007 να μου το πεις, ΔΕ με νοιάζει πλέον!!
Το αποφάσισα, εγώ θα αλλάξω! Την επόμενη φορά δε ξέρω τι θα γίνει! Τι θα θεωρήσεις φυσιολογικό και θα το κάνεις χωρίς να ρωτήσεις!
Πρέπει να βάλω ένα τέλος... Και αυτό θα γίνει με το να αντιδρώ άμεσα και να δείχνω την ενόχλησή μου... Τελικά το να είσαι καλός μόνο σε καλό δε σου βγαίνει.......
Θυμώνω, βγάζω αφρούς!!! ναι, όπως μου το πες: Are u pissed off? Ναι ρε κουμπάρε! Και off και on και in!
και τόσο με ενοχλεί που το σκέφτομαι συνέχεια! Εγώ φταίω που το αφήνω!! Τέλος. Είτε σου αρέσει είτε όχι...
Τι μου είσαι; Τίποτα!
Γιατί να στενοχωριέμαι λοιπόν;
Και το συγγνώμη τί είναι στην τελική;; ;; Και πως μου το πες εφτά φορές;;; 107 και 1007 να μου το πεις, ΔΕ με νοιάζει πλέον!!
Το αποφάσισα, εγώ θα αλλάξω! Την επόμενη φορά δε ξέρω τι θα γίνει! Τι θα θεωρήσεις φυσιολογικό και θα το κάνεις χωρίς να ρωτήσεις!
Πρέπει να βάλω ένα τέλος... Και αυτό θα γίνει με το να αντιδρώ άμεσα και να δείχνω την ενόχλησή μου... Τελικά το να είσαι καλός μόνο σε καλό δε σου βγαίνει.......
Θυμώνω, βγάζω αφρούς!!! ναι, όπως μου το πες: Are u pissed off? Ναι ρε κουμπάρε! Και off και on και in!
και τόσο με ενοχλεί που το σκέφτομαι συνέχεια! Εγώ φταίω που το αφήνω!! Τέλος. Είτε σου αρέσει είτε όχι...
Τι μου είσαι; Τίποτα!
Γιατί να στενοχωριέμαι λοιπόν;
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
Αλλάζει ο καιρός κι εχω μαζέψει τα χαλιά... :-)
Ήταν για μένα ενα από τα έξυπνα αστεία κάθε φορά που όντας Κυπριοι περιπέζαμε τους Εγγλέζους πως όποτε δουν ήλιο βγαίνουν έξω σαν τις μούγιες! Που να ήξερα!!! Όποιος ξαναπεριπέξει......!!!
Σήμερα ο καιρός είναι υπέροχος!
Σήμερα νομίζω έκανε την πιο όμορφη μέρα από το Σεπτέμβρη που είμαι εδώ...
Σήμερα πραγματικά τους καταλαβαίνω...
Σήμερα, χωρίς να το καταλάβω ακολούθησα κι εγώ τις μέχρι χθες 'περίεργες' ή 'ακαταλαβίστικες' συνήθειές τους.
Βρέθηκα να περπατώ σε μια περιοχή που τερμάτισε το λεοφωρείο, να φωτογραφίζω κατι κίτρινα λουλούδια που γέμισαν οι τόποι (καλά,εν αγριόχορτα ;;;), να χαμογελώ στους ομοιοπαθείς και να περνά η ώρα χωρίς να σκέφτομαι το διάβασμα και το κυριότερο, χωρίς να με νοιάζει!!!
Καλά, είναι απίστευτο!!! Εγώ είμαι αυτή?;?;?
Και μετά διερωτιέμαι αν αξίζει να μείνω Λονδίνο ή όχι...
Και μετά διερωτιέμαι γιατί με κοιτάζουν περίεργα όταν λέω ότι αυτή η πόλη είναι μαγική!
Σήμερα ο καιρός είναι υπέροχος!
Σήμερα νομίζω έκανε την πιο όμορφη μέρα από το Σεπτέμβρη που είμαι εδώ...
Σήμερα πραγματικά τους καταλαβαίνω...
Σήμερα, χωρίς να το καταλάβω ακολούθησα κι εγώ τις μέχρι χθες 'περίεργες' ή 'ακαταλαβίστικες' συνήθειές τους.
Βρέθηκα να περπατώ σε μια περιοχή που τερμάτισε το λεοφωρείο, να φωτογραφίζω κατι κίτρινα λουλούδια που γέμισαν οι τόποι (καλά,εν αγριόχορτα ;;;), να χαμογελώ στους ομοιοπαθείς και να περνά η ώρα χωρίς να σκέφτομαι το διάβασμα και το κυριότερο, χωρίς να με νοιάζει!!!
Καλά, είναι απίστευτο!!! Εγώ είμαι αυτή?;?;?
Και μετά διερωτιέμαι αν αξίζει να μείνω Λονδίνο ή όχι...
Και μετά διερωτιέμαι γιατί με κοιτάζουν περίεργα όταν λέω ότι αυτή η πόλη είναι μαγική!
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
Συγγνώμη?????
Sigkatikw se kati idiwtikes esties mazi me 4 andres... stin arxi itan a bit risky, stin poreia vgike kaliteri sigkatikisi apo alles pou eixa me kopeles, twra omos... den 3erw.. pragmatika...
Hrthe o Teo mou gia 2 vdomades... perasame iperoxa, itan apo tis pio omorfes faseis tis zwis mou... Gyrizame sinexeia, perpatusame stous dromus tou londinou apolamvanontas kathe ti, vrethikame me to marlenaki kai tin parea,pigame se ena kind of greek poiotiki vradia, ta spasame (imastan emeis kai oi siggeneis tou tragudisti alla pio astio itan pou mas piran anagkastika ta palta epd opws mas ipan it is going to be too crowded... ). Πήγαμε Sheffield, Birmigham (να βρούμε το Gloria αλλά ήταν κλειστό)είχαμε πολλά παρατράγουδα αλλά
Πέρασα που λέτε πολύ όμορφα αυτές τις μέρες...
Έφυγε την Τετάρτη και απο τότε προσπαθώ να επιστρέψω στη ρουτίνα... Σιγά σιγά το κάνω...
Σήμερα έμαθα κάτι και παλι με ενοχλησε πολύ... θα φανεί ότι γράφω blog κάθε φορά που με ενοχλεί κάτι ή καλύτερα κάποιες συμπεριφορές... Ίσως τώρα επειδή είναι αρχή ακόμη... Αλλά διαπιστώνω γράφοντας πόσο υπερευαίσθητη είμαι και πόσο ίσως πρέπει να αλλάξω... Δε ξέρω...
Κυριακή σήμερα, μια πολύ όμορφη μέρα έξω, δε θα έμενα σπίτι να διαβάζω,σκέφτηκα όμως να κάνω κάτι επικοδομητικό έτσι πήρα τα πόδια μου να πάω στο μεγάλο Τέσκο... Η διαδρομή μου αρέσει και όσο ήταν ο Τέο όλο έξω τρώγαμε επομένως έπρεπε να ξεχάσω την tourist life των προηγούμενων ημερών! Πριν προλάβω να βγω, ο ένας απο τους συγκατοίκους μου (ο κοινωνιολόγος) βγήκε απο το δωμάτιο and a bit drunk from the night before δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτε οποταν μου ζήτησε να έρθει μαζί μου... Ξεκινήσαμε λοιπόν για το Τεσκο...
Μετά τις κλασικές συζητήσεις περι καιρού και μελέτων μου λέει ότι θέλει να μου πει για τη συζήτηση που είχε με ένα αλλο συγκάτοικο τις προάλλες... Χωρις να τα πολυλογω (As i always do)μου είπε ότι τον πλησίασε ο άλλος συγκάτοικος (ο δικηγόρος)- ο οποιος τελευταία δε μιλά καθόλου με τον 3ο σιγκάτοικο (το γιατρό)- και άρχισε να με κατηγορΑ!! Καθώς μιλούσε εγώ απλά κοιταζα... Ξέχασα τα αγγλικά μου, τα ελληνικά μου και όλα εκείνη την ώρα... Του είπε ότι πιο άσχετο μπορεί να φανταστεί κανείς, ότι απορεί τι βρίσκω του Τεο, ότι γεμίζω το ψυγείο και δεν αφήνω χώρο (ενώ ο καθένας έχει τον δικό του χώρο και εδώ και 6 μήνες δεν εδειχνε να τον χαλούσε) ότι δεν έχει πρόβλημα να ερχονται καλεσμένοι αλλά ο δικός μου παραέκατσε, ότι του τη δίνει που θέλω το σπίτι να είναι καθαρο και ειλικρινά ότι μπορειτε να φανταστείτε!
Να σημειώσω ότι προηγήθηκε ενα γεγονός, όταν ο Τέο ήταν εδώ μία μέρα καθώς μιλούσαν τον ρωτησε γιατί δε μιλά με το γιατρό και του είπε ότι πιστεύει ότι καλό θα είναι να τα βρούν επειδή ζουν στο ίδιο σπιτι (αυτό μόνο αλλά έδειξε ότι τον πείραξε, επειδή μετα μου έστειλε μηνυμα ότι το ανέχτηκε μόνο και μόνο επειδή είναι ο φίλος μου)τόσο φοβερό ήταν που να αρχίσει να με κατηγορεί???
Δε θα συνεχίσω... Απο την ώρα που μου τα είπε είμαι χάλια... Νοιώθω πολύ άσχημα γιατι δεν εδωσα δικαίωμα -πιστεύω- και γιατί μισώ να νοιώθω έτσι!!!!!
Είμαι σίγουρη την επόμενη φορά θα γράψω για κάτι πιο θετικό... υπάρχουν στη ζωή μου και είναι πολλά!απλά τα αρνητικά είναι που τη σημαδεύουν και πονάνε..πολύ!
Hrthe o Teo mou gia 2 vdomades... perasame iperoxa, itan apo tis pio omorfes faseis tis zwis mou... Gyrizame sinexeia, perpatusame stous dromus tou londinou apolamvanontas kathe ti, vrethikame me to marlenaki kai tin parea,pigame se ena kind of greek poiotiki vradia, ta spasame (imastan emeis kai oi siggeneis tou tragudisti alla pio astio itan pou mas piran anagkastika ta palta epd opws mas ipan it is going to be too crowded... ). Πήγαμε Sheffield, Birmigham (να βρούμε το Gloria αλλά ήταν κλειστό)είχαμε πολλά παρατράγουδα αλλά
Πέρασα που λέτε πολύ όμορφα αυτές τις μέρες...
Έφυγε την Τετάρτη και απο τότε προσπαθώ να επιστρέψω στη ρουτίνα... Σιγά σιγά το κάνω...
Σήμερα έμαθα κάτι και παλι με ενοχλησε πολύ... θα φανεί ότι γράφω blog κάθε φορά που με ενοχλεί κάτι ή καλύτερα κάποιες συμπεριφορές... Ίσως τώρα επειδή είναι αρχή ακόμη... Αλλά διαπιστώνω γράφοντας πόσο υπερευαίσθητη είμαι και πόσο ίσως πρέπει να αλλάξω... Δε ξέρω...
Κυριακή σήμερα, μια πολύ όμορφη μέρα έξω, δε θα έμενα σπίτι να διαβάζω,σκέφτηκα όμως να κάνω κάτι επικοδομητικό έτσι πήρα τα πόδια μου να πάω στο μεγάλο Τέσκο... Η διαδρομή μου αρέσει και όσο ήταν ο Τέο όλο έξω τρώγαμε επομένως έπρεπε να ξεχάσω την tourist life των προηγούμενων ημερών! Πριν προλάβω να βγω, ο ένας απο τους συγκατοίκους μου (ο κοινωνιολόγος) βγήκε απο το δωμάτιο and a bit drunk from the night before δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτε οποταν μου ζήτησε να έρθει μαζί μου... Ξεκινήσαμε λοιπόν για το Τεσκο...
Μετά τις κλασικές συζητήσεις περι καιρού και μελέτων μου λέει ότι θέλει να μου πει για τη συζήτηση που είχε με ένα αλλο συγκάτοικο τις προάλλες... Χωρις να τα πολυλογω (As i always do)μου είπε ότι τον πλησίασε ο άλλος συγκάτοικος (ο δικηγόρος)- ο οποιος τελευταία δε μιλά καθόλου με τον 3ο σιγκάτοικο (το γιατρό)- και άρχισε να με κατηγορΑ!! Καθώς μιλούσε εγώ απλά κοιταζα... Ξέχασα τα αγγλικά μου, τα ελληνικά μου και όλα εκείνη την ώρα... Του είπε ότι πιο άσχετο μπορεί να φανταστεί κανείς, ότι απορεί τι βρίσκω του Τεο, ότι γεμίζω το ψυγείο και δεν αφήνω χώρο (ενώ ο καθένας έχει τον δικό του χώρο και εδώ και 6 μήνες δεν εδειχνε να τον χαλούσε) ότι δεν έχει πρόβλημα να ερχονται καλεσμένοι αλλά ο δικός μου παραέκατσε, ότι του τη δίνει που θέλω το σπίτι να είναι καθαρο και ειλικρινά ότι μπορειτε να φανταστείτε!
Να σημειώσω ότι προηγήθηκε ενα γεγονός, όταν ο Τέο ήταν εδώ μία μέρα καθώς μιλούσαν τον ρωτησε γιατί δε μιλά με το γιατρό και του είπε ότι πιστεύει ότι καλό θα είναι να τα βρούν επειδή ζουν στο ίδιο σπιτι (αυτό μόνο αλλά έδειξε ότι τον πείραξε, επειδή μετα μου έστειλε μηνυμα ότι το ανέχτηκε μόνο και μόνο επειδή είναι ο φίλος μου)τόσο φοβερό ήταν που να αρχίσει να με κατηγορεί???
Δε θα συνεχίσω... Απο την ώρα που μου τα είπε είμαι χάλια... Νοιώθω πολύ άσχημα γιατι δεν εδωσα δικαίωμα -πιστεύω- και γιατί μισώ να νοιώθω έτσι!!!!!
Είμαι σίγουρη την επόμενη φορά θα γράψω για κάτι πιο θετικό... υπάρχουν στη ζωή μου και είναι πολλά!απλά τα αρνητικά είναι που τη σημαδεύουν και πονάνε..πολύ!
Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009
Ποιος πρέπει να αλλάξει στην τελική;
Εγώ ή ο κόσμος που βλέπει μόνο το συμφέρον του και τίποτα άλλο? Που ενώ είσαι τόσο χαρούμενος, που θες να μοιραστεις τη χαρά σου με όλους να αναποδογυρίζονται όλα και να λες αυτό το "κσικκκκκος σου τελικα!!" με όσα κ ταυτόχρονα γίνεται (ξέρω ότι δεν γίνεται, δασκάλα είμαι, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια!)
Πήραμε τους βαθμούς της πρώτης εργασίας... Τα πήγα πολύ καλα, δεν το περίμενα με τίποτα... Ένοιωθα σαν τη μουγια μέσα στο γάλα στα μαθήματα (παρόλο που είμαι απο τους λίγους white στην τάξη) αφού δεν τα καταλάβαινα όλα, αφού κάθε φορά που ένας συμμαθητής έπαιρνε το λόγο κοιταζα την καρέκλα μου και έκανα πιθανότητες και ποσοστά: Πόσα της % μπορεί τώρα να ανοιξει η γη, στο σημείο ακριβως που είμαι εγώ και να εξαφανιστώ; (ένοιωθα απιστευτα μειονεκτικα!)
Που λέτε... Παρόλη τη γεμάτη αυτοπεποίθεση κατάσταση που επικρατούσε στα μαθήματα, διάβασα αρκετά μπορώ να πω αλλα χωρίς να είμαι ευχαριστημένη με τον εαυτό μου 100% (πάλι τα ποσοστα, δε ξερω τι έπαθα αποψε!) Δε θα ξεχάσω εκείνο το πρωινό που είπαμε με τη Μ και τη Σ να παμε βιβλιοθήκη να τα τυπώσουμε, να τα δέσουμε, να είναι όλα τέλεια... Τι αγχος τραβήσαμε! Θυμαστε;
Και να σου που μετά απο 2μισι μήνες έρχονται τα αποτελέσματα... Τόση ήταν η χαρά μου που αγόρασα παντελόνι στο συγκάτοικο μου που είχε την καλή θέληση να είναι ο critical friend mou έστω και αν ήταν λίγο άκυρη η επιλογή :ρ Μίλησα με τη Μ, χάρηκε τόσο πολύ με τη χαρά μου! Είναι τόσο αληθινη!!! Και το βράδυ βρήκα σ'αυτό το facebook (θα το κόψω το αποφάσισα) μία άλλη συμφοιτήτρια μου... Με ρώτησε πόσα πήρα... Δεν έπρεπε να πω; Γιατί νοιώθω ασχημα απο την ώρα που της το είπα? Και αυτή πήρε αξιόλογο βαθμο... αλλα... Δε ξερω... Απογοητεύτηκε με το δικό της αποτέλεσμα και νοιωθω ότι την ενοχλησε το δικο μου... Γιατι να είμαι τόσο ευαισθητη? Μεχρι που σκέφτηκα ίσως ήταν καλύτερα να παίρναμε το ίδιο, να μην νοιωθει μειονεκτικα!!
Ο Τεο μου μου είπε "στον κ... της ρ.π..." έτσι πρεπει να σκεφτομαι?
Μου φαίνεται the most appropriate answer to the title is ME...Στην τελική... Εγώ πρέπει να αλλάξω..(?)
Πήραμε τους βαθμούς της πρώτης εργασίας... Τα πήγα πολύ καλα, δεν το περίμενα με τίποτα... Ένοιωθα σαν τη μουγια μέσα στο γάλα στα μαθήματα (παρόλο που είμαι απο τους λίγους white στην τάξη) αφού δεν τα καταλάβαινα όλα, αφού κάθε φορά που ένας συμμαθητής έπαιρνε το λόγο κοιταζα την καρέκλα μου και έκανα πιθανότητες και ποσοστά: Πόσα της % μπορεί τώρα να ανοιξει η γη, στο σημείο ακριβως που είμαι εγώ και να εξαφανιστώ; (ένοιωθα απιστευτα μειονεκτικα!)
Που λέτε... Παρόλη τη γεμάτη αυτοπεποίθεση κατάσταση που επικρατούσε στα μαθήματα, διάβασα αρκετά μπορώ να πω αλλα χωρίς να είμαι ευχαριστημένη με τον εαυτό μου 100% (πάλι τα ποσοστα, δε ξερω τι έπαθα αποψε!) Δε θα ξεχάσω εκείνο το πρωινό που είπαμε με τη Μ και τη Σ να παμε βιβλιοθήκη να τα τυπώσουμε, να τα δέσουμε, να είναι όλα τέλεια... Τι αγχος τραβήσαμε! Θυμαστε;
Και να σου που μετά απο 2μισι μήνες έρχονται τα αποτελέσματα... Τόση ήταν η χαρά μου που αγόρασα παντελόνι στο συγκάτοικο μου που είχε την καλή θέληση να είναι ο critical friend mou έστω και αν ήταν λίγο άκυρη η επιλογή :ρ Μίλησα με τη Μ, χάρηκε τόσο πολύ με τη χαρά μου! Είναι τόσο αληθινη!!! Και το βράδυ βρήκα σ'αυτό το facebook (θα το κόψω το αποφάσισα) μία άλλη συμφοιτήτρια μου... Με ρώτησε πόσα πήρα... Δεν έπρεπε να πω; Γιατί νοιώθω ασχημα απο την ώρα που της το είπα? Και αυτή πήρε αξιόλογο βαθμο... αλλα... Δε ξερω... Απογοητεύτηκε με το δικό της αποτέλεσμα και νοιωθω ότι την ενοχλησε το δικο μου... Γιατι να είμαι τόσο ευαισθητη? Μεχρι που σκέφτηκα ίσως ήταν καλύτερα να παίρναμε το ίδιο, να μην νοιωθει μειονεκτικα!!
Ο Τεο μου μου είπε "στον κ... της ρ.π..." έτσι πρεπει να σκεφτομαι?
Μου φαίνεται the most appropriate answer to the title is ME...Στην τελική... Εγώ πρέπει να αλλάξω..(?)
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Why i always hate introductions?
De 3erw y alla panta otan prepei na arxisw kati me pianei mia fovia,mia anasfaleia kai to anavallw sinexws... Sini8ws oti kanw to oloklirwnw poli pio prin apo oti prepei alla i always find myself struggling with the intros and in the beginning... Opws kai twra...!
Eimai i Anti-i... mm... menw sto omorfo London an kai ime apo Kypro, exw erthei gia master alla exw mageutei -twra mporw na katalavw ta sogia pou 3eniteftikan- kai de 3erw an thelw na paw pisw...
Vriskomai se mia diskoli fasi tis zwis mou sxetika me to an tha minw sto Londino,na xarisw ston eafto mou afti ti mageia gia megalitero xroniko diastima i an tha prepei teleiwnontas na paw pisw Kypro, ekei pou me perimenei i alli ptixi, i oikogeneia, oi filoi, to aftokinitaki, to mageirefto fagito (ti ine afto btw?kairo exw na to akousw...skepsou poso exw na to geftw..!!) kai o erws...
Nai.... edw iparxei ena thema.. de 3erw an stin eisagwgi prepei na epektathw se afto i oxi-i marl3n mou 8a me simvoulepsei to 3erw ;-)- alla afou arxisa lew na min stamatisw y den 3erw pos 8a arxisw 3ana! einai ena issue kai afto!!!
pou les.. yeaa.. iparxei mia sxesi stin kipro...o Teo mou... em..mikri? de nomizw na mporeis na tin peis... ton aprilio klinoume ta 6 (6??? ox!!!!eides xwris na to perineneis pos genniountai nees skepseis!) xronia kai pame gia ta 7... stin arxi tis sxesis otan itane sta matsa moutsou legame otan 8a klinoume ta 10 8a pantreftoume! de 3erw.. an gelasw twra ine anwrimo,an klapsw ine ipervoliko... alla... mexri ta 6 polla exoun ginei... to teleftaio ine afto me to londinaki...
Ton agapw... kai ton noiazomai poli! kai aftos...to 3erw! kai mou leei sinexws gia tou xronou pou 8a paw oti 8elei na sigkatikisoume kai na doume pos 8a e3elix8ei...
omws.... egw.... de 3erw if u can understand...ine afti i mageia tora tou Londinou kai afti i epi8imia tou na minw toulaxiston gia akomi ena xrono, na zisw afti ti diaforetiki plevra tis zwis .... Me thimamai mikri na koitazw ta poulia me tis wres kai na skeftomai poso tixera ine... poso poli ta zileva kai ta zilevw akomi... taftizomai tooso poli mazi tous...alla.... egw an afisw tin kipro afinw kai tosa alla ... afinw kai ton Teo mou... kai de 3erw an 8a me perimenei...
Sas kourasa? em..teleiwnw...! fovamai.. oti an de zisw afti tin empiria, 8a mou minei kai de 8elw na pligwsw atoma sto mellon logw tou oti den ekana afto pou i8ela... Skeftomai egwistika?
De 3erw...
Periergi eisagwgi e?
Isws telika tin alla3w... ISws den tin onomasw eisagwgi telika!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)