Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Μήπως ευσταθούν;;;

Όμορφη η αλλαγή...
Διαπιστώνω ότι υπάρχουν και άλλα αγαπησιάρικα μέρη εκτός από το Λονδίνο...
Μου αρέσει η Αγγλία... πολύ...

Το σχολείο ξεκίνησε πολύ θετικά. Μπήκα δυναμικά και με ενθουσιασμό και νοιώθω πως θα πάμε καλά... Θέλει όμως δουλειά, προετοιμασία και όλα τα συναφή... Γι'αυτό όμως είμαι εδώ! Και χαίρομαι που μου αρέσει η δουλειά μου!

Θα μιλήσω γι'αυτό όταν βρω χρόνο γιατί εκτός από το Δημοτικό έχω και τα A' Levels και δεν έχω βοήθεια ούτε υλικό με αποτέλεσμα να μου τρώνε πολύ παραπάνω χρόνο μέχρι να προμηθευτώ...

Θα γράψω όμως για ένα άλλο θέμα που με απασχολεί πολύ αυτές τις μέρες...
Μετά από πολλές σκέψεις και συζητήσεις, σκεφτήκαμε με τον Τεο να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε μια νέα ζωή εδώ στην Αγγλία... Αυτός μένει Κύπρο, δεν έζησε ποτέ εξωτερικό, δεν έζησε ποτέ μόνος του, έχει μια πολύ καλή δουλειά σε Τράπεζα στην Κύπρο και γενικά θα ήταν πολύ ικανοποιημένος με τη ζωή του αν δεν ήμουν εγώ τρελή και αν δεν τον ξεμυάλιζα :-)

Αποφασίσαμε να δοκιμάσει να έρθει για δουλειά στην αντίστοιχη τράπεζα της Αγγλίας. Το θέμα πήρε τις σοβαρές του διαστάσεις, έστειλε επιστολές με την βοήθεια των ανωτέρων του οι οποίοι του δίνουν πολύ καλές συστάσεις και τώρα είμαστε στη τελευταία φάση που περιμένουμε αν υπάρχουν θέσεις στην Αγγλία....

Είπαμε θα το πάρουμε ψύχραιμα, εγώ δηλαδή γιατί αυτός πάντα είναι πιο ψύχραιμος από εμένα και αν η απάντηση είναι αρνητική, θα επιστρέψω εγώ Κύπρο του χρόνου γιατί πρέπει κάπου να δώσω ένα τέλος με τις εξάρσεις μου και τις αντι-Κυπρίτικες επιλογές μου!!!

Θέλω πολύ να έρθει... Θέλω πολύ να απομακρυνθούμε από την κουλτούρα της Κύπρου, από όλα αυτά που ακούω κάθημερινά, που διαβάζω στα μπλοκς και όχι μόνο αλλά και που βλέπω κάθε φορά που 'επισκέπτομαι' πλέον την Κύπρο... Θέλω να τον εντάξω στη ζωή της Αγγλίας, θέλω να ζήσουμε αυτό το διαφορετικό για όσο διαρκέσει......

Ο Τέο, αν και ρισκάρει γενικά στην καθημερινότητά του, όταν πρόκειται για σοβαρά και καθοριστικά πράγματα όπως αυτό είναι πολύ συγκρατημένος σε αντίθεση με μένα! Το μόνο που με αγχώνει είναι κάθε φορά που μιλά με κάποιο φίλο του ή γνωστό του ο οποίος έχει επιφυλάξεις... Αν οι επιφυλάξεις έχουν βάση αγχώνεται και το ξανασκέφτεται και εγώ νευριάζω και τσακωνούμαστε!

Όπως χθες που βρέθηκε με ένα φίλο του που μένει Αγγλία και δουλεύει ο οποίος του είπε οτι ο φόρος ΣΕ ΤΡΩΕΙ και ότι αν έρθει ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να φυλάξει λεφτά γιατί θα πηγαίνουν τα μισά στο ενοίκιο και τα μισά στο φόρο..... :-////

Δεν ξέρω αν και κατά πόσον ευσταθεί... Στενοχωριέμαι όμως που αγχώνεται... και θέλω να ερθει.... Δε ξέρω τι να του πω... μήπως να έχουν βάση τα λόγια αυτού; Μήπως να έρθει και να ζητά και δανεικά που λέει ο λόγος; Μήπως ξέρετε;