Disappointment never ends.....

Έχει παραπάνω που ένα μήνα που έδωσα στους μαθητές τους ρόλους για τη γιορτή. Θα είναι μεγάλη γιορτή και επειδή θα είναι η τελική θέλω να είναι όλα τέλεια. Γι'αυτό και ζήτησα από την πρώτη μέρα να μάθω ποιοι ΔΕ θα τα καταφέρουν να έρθουν για να μεν τους βάλω.

Την Κυριακή εν η γιορτή μας.

Σήμερα παίρνω ένα μήνυμα από μια μητέρα που μου λέει ότι λυπάται αλλά η κόρη της definitely δε θα τα καταφέρει να έρτει στη γιορτή επειδή η αδερφή της θα πάει διακοπές στη Ζάκυνθο και θέλει να είναι σπίτι να την αποχαιρετήσει.

Έκανα μάθημα εκείνη την ώρα όταν πήρα το μήνυμα. Το διάβαζα και από τα νεύρα μου γέμισαν τα μάτια μου. Προσπάθησα να το κρύψω και να συγκρατηθώ.

Είχα απίστευτα νεύρα, δεν ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω. Μετά από πολλή σκέψη δε μπόρεσα να μην απαντήσω ανάλογα και ας φανεί αντιεπαγγελματικό.

Της απάντησα: Im very disappointed and i feel really sad and bad. I ve to change the whole program now and this is so unfair for the other pupils. I asked them one month ago to let me know who is not coming since it is something formal and I want it to be great.

Πιάστηκε το στομάσηι μου, έχει από εκείνη την ώρα νοιώθω χάλια. Τωρά θα μου πείτε σιγά το κακό ίνταλως κάμνω... Νευριάζω όμως που να μεν πω! Προσπαθώ τόσο πολλά και τι παίρνω; Μια απάντηση:

Ive already said how sorry i am to change arrangements on Sunday but sometimes these things cannot be helped and obviously i have to put my family first as anyone else would.

ΤΙ ΛΑΛΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; και μετά σκέφτουμαι ότι μπορώ να ισιώσω τον κόσμο.......